Rodzaje bloczków z betonu komórkowego – czym różnią się one od siebie?

Do murowania ścian zewnętrznych i wewnętrznych nośnych oraz działowych można wykorzystywać bloczki z betonu komórkowego. Materiał ten w ostatnich latach wciąż zyskuje na popularności. Jest chętnie wybierany przez inwestorów realizujących obiekty w budownictwie mieszkaniowym, przemysłowym czy też rolniczym. Jedną z najczęściej podkreślanych zalet betonu komórkowego jest prostota wykonywania prac murarskich z jego wykorzystaniem. Na drugim miejscu zwykle wymieniane są bardzo korzystne właściwości materiału w zakresie izolacyjności cieplnej – beton komórkowy świetnie ochrania wnętrza przed niechcianą ucieczką ciepła. Na rynku dostępna jest szeroka gama różnego rodzaju elementów wykonanych z betonu komórkowego. Czym poszczególne bloczki różnią się one od siebie?

Wizualne różnice występujące w bloczkach

Pierwsze widoczne różnice pomiędzy elementami, to różna geometria powierzchni czołowej bloczków. Np. W Systemie Budowy H+H dostępne są bloczki z betonu komórkowego o powierzchni czołowej całkowicie gładkiej, lub profilowanej na pióro i wpust, które mogą (ale nie muszą) mieć dodatkowy uchwyt montażowy. Profilowane bloczki z betonu komórkowego w czasie murowania nie wymagają wypełnienia spoiny pionowej, co przyspiesza prace na budowie. Uchwyt montażowy również ma wpływ na wzrost tempa przeprowadzenia prac murarskich – ułatwia on przenoszenie bloczków z miejsca na miejsce a także usprawnia murowanie w zakresie odpowiedniego ustawienia elementów w warstwie.

Różnice, których nie widać

Poza różnicami wizualnymi bloczki z betonu komórkowego mogą się także znacząco różnić w zakresie parametrów fizycznych. Najważniejszym parametrem, który należy przeanalizować przygotowując się do wyboru betonu komórkowego jest gęstość materiału. Może ona wynosić od 300 do 700 kg/m³ . Gęstość ma bezpośredni wpływ na wiele parametrów fizycznych materiału.

Szukając bloczków spełniających graniczne przepisy współczynnika przenikania ciepła ścian zewnętrznych przy założeniu wzniesienia ściany jednowarstwowej (bez dodatkowej warstwy izolacji termicznej) należy rozpatrywać najniższe dostępne gęstości materiału, charakteryzujące się najniższymi współczynnikami przewodzenia ciepła. Natomiast szukając najwyższej wytrzymałości na ściskanie należy skierować się w ku odmianom o wyższej gęstości. Są to odmiany słabiej izolujące termicznie lecz jednocześnie stanowią odmiany bardziej wytrzymałe. Najchętniej wybierane są jednak „środkowe” przedziały gęstości betonu komórkowego – 500 oraz 600 kg/m³, które gwarantują optymalne wartości zarówno pod względem termicznym jak i wytrzymałościowym.